Bierzmowanie

Właśnie dziś 20 lat temu przyjęłam po południu przyjęłam sakrament bierzmowania dodając do swojego imienia chcielnego imię Maria. Tak się zastanawiam, że chyba we mnie już ta duchowość Maryjna kwitła a wyszła dopiero po latach...Szkoda tylko, ze ten sakrament zatarł się w pamięci na bardzo krótko.. Sad

A jak Wy przeżywaliście ten dzień ? Smile

Cofnijmy się w czasie...
Wszystko działo się 14 maja 2006 r. w niedzielę o godz. 17.00.
Był wiatr. Potem błysnęło słoneczko. A na koniec była burza i okropnie lało.
Przyjechał biskup. Powiedziałam jakieś okolicznościowe słowo powitalne, dałam kwiaty (cała się tetepałam, cud, że ten bukiet się nie rozpadł Smile

). Potem była dalsza część liturgii i wreszcie usłyszałam: Rito, przyjmij znamię Ducha Świętego...".
Pamiętam, że śpiewaliśmy jakoś tak:
,,I niech spadnie deszcz
Błogosławieństw Twych,
Ojcze obmyj mnie
Duchu Święty przyjdź."

No i... od razu zaczęło lać Very Happy

Ja miałam bierzmowanie chyba w 1991 roku. Dokładnie nie pamiętam daty, ale pamiętam, że strasznie byłam wściekła, że musiałam brać w tym udział (nie cierpiałam i do dzisiaj nie lubię, gdy się mnie do czegoś zmusza). Pamiętam też, że od koleżanki, która była moim świadkiem, dostałam w prezencie z tej okazji horror, po którym tak się bałam, że kilka nocy spałam ściskając w ręce krzyż, który otrzymałam na bierzmowaniu.
Jako patronkę wybrałam św. Katarzynę Laboure (wybór padł na nią, bo moja najmłodsza siostra ma na imię Katarzyna i chciałam sprawić jej radość).

Ogólnie rzecz biorąc nie bardzo miło wspominam ten dzień, podobnie jak dzień pierwszej Komunii Świętej. Wtedy też diablisko pod postacią buntu i zlości dało o sobie mocno znać.
W tak ważnych i pięknych dla wielu ludzi momentach ja przechodziłam piekło. A ściślej: piekło przewalało się przeze mnie...
Krótko po bierzmowaniu wybrałam Szatana. Dopiął swego... Ale to już inna historia.....